De economie sputtert, de samenleving staat onder druk. De arbeidsmarkt kreunt immers onder een gebrek aan goede kunsthistorici en moraalfilosofen. Meer en meer bedrijven die het noorden kwijt zijn implementeren morele en kunsthistorische businessmodellen om een trefzekere toekomst te garanderen. De vacatures voor het onderhoud van deze systemen raken moeilijk ingevuld. Interessante verloningspakketten met salariswagens en maaltijdcheques blijken niet te volstaan om voldoende filosofen en kunstkenners naar kantoor te krijgen.
De VDAB start daarom met een verkorte opleiding moraalfilosofie en kunstgeschiedenis. Langdurig werklozen zullen ook voor deze opleidingen uitgenodigd worden om het hiaat op de arbeidsmarkt te vullen. Minister van onderwijs Weyts zegt in het middelbaar meer te willen investeren in moraalfilosofische en kunsthistorische vakken. “We moeten fundamenteel de rol van ons onderwijs in vraag stellen. Willen we een totale willekeur waarbij iedereen maar hippe STEM-richtingen volgt, of denken we beter strategisch na? Het onderwijs moet immers geen vrijvlijvend aanbod van frivole levenskeuzes aanbieden of streven naar een algemene ‘Bildung’ als mens, maar nauwgezet de vraag van de arbeidsmarkt volgen. Daarom zetten we hoog in op deze richtingen”, communiceert het kabinet van de minister.
Minister van werk Dermagne onderstreept eveneens het belang: “De technologische vernieuwing stelt steeds hogere morele eisen aan onze bedrijfsinfrastructuur. Ook de kunstindustrie lijkt bij nader inzien toch belangrijk te zijn voor het welzijn van onze samenleving. Als we één ding geleerd hebben in de afgelopen periode, dan is het wel dat Van Eyck echt niet meer in is bij de jeugd. We moeten daarom denken aan het canon van morgen. We hebben jaren ingezet op ingenieurs, IT’ers en technici. We hebben jammerlijk genoeg moeten vaststellen dat het deze brave jongens ondanks hun rekencapaciteit vaak aan elk gevoel van esthetiek ontbreekt. Hun creativiteit was nogal beperkt tot het utilitaire. De wereld die we gebouwd hebben is vooral heel lelijk, vlak en te weinig maatschappijkritisch.
Studenten op zoek naar werkzekerheid en interessante verloning kiezen dus best voor deze richtingen. Zo werkt Rebecca Steels, kunsthistorica die doctoreerde op genderrollen in de Japanse vaasschilderkunst in de 15de eeuw, nu al een jaar als business consultant voor een groot petrochemisch bedrijf. “Mijn job is extreem gevarieerd. Ik werk vooral aan projecten die het gebruik van fossiele brandstoffen in vraag stellen. Laatst nog braken we twee raffinaderijen af die we als statement in stukken slepen, hersmolten en omvormden tot een milieukritische installatie op een internationale vernissage.” Moraalfilosoof Gauthier Wilkens kwamen we tegen in de wandelgangen van FN-Herstal. Hij bouwt er mee aan een ethisch beleid en tracht bovendien de wapenindustrie te verzoenen met trendy monotheïstische godsdiensten. Zo worden de wapens sinds kort geleverd met een leuk psalmenboekje of enkele toffe versjes uit de Talmud of Koran als accessoire.
Toch komt er ook kritiek uit progressieve hoek. “We hadden toch afgesproken een slim cameranetwerk uit te bouwen, een bionische mens te maken? We gingen toch iedereen verbinden met elkaar en artificieel intelligente advertisingsoftware? We zijn nu net zo goed bezig in onze strijd tegen de natuur. Hoe kunnen we dat nu blijven doen als we toelaten dat er vanuit bepaalde faculteiten en conservatoria continue tegenwerking en maatschappijkritiek komt? Hoe zullen we naar Mars evacueren als we onze grondstoffen opgesoupeerd hebben of onze planeet per ongeluk vergiftigen? Veel kunst of moraal zal er niet meer nodig zijn als ons prachtige systeem in duigen valt. Dit is heel slecht voor onze oneindige groei. We hebben democratisch een richting gekozen die we uitwillen als mensheid, laat ons dat nu ook eens afwerken en niet steeds terug beginnen twijfelen aan onze keuze. Komaan zeg! Daarna kunnen we nog zien of kunst en moraal nog relevant zijn.”
