Voor de toplaag van de bevolking mag de vaccinatie net dat ietsje meer zijn. In het mondaine Sint-Martens-Latem kan men sinds enkele weken terecht in één van de vele cabardouches langs de Kortrijksesteenweg voor een erotische vaccinatie. Bordeelhoudster Babiche van Bar Tropical kwam met het opmerkelijke idee op de proppen. “Al maanden moeten onze vaste klanten hun wekelijkse portie escapade en seksuele perversie ontberen. Dit heeft voor hen zware mentale gevolgen. Ze worden nu dagelijks geconfronteerd met hun disfunctioneel gezin en de dure kunstwerken in hun riante villa’s, die hun ziel maar amper kunnen verblijden. Ook wij zitten al maanden te schimmelen op onze afbladerende barkruk. Daar wou ik iets aan doen.” Babiche biedt erotische vaccinaties aan waarin haar exclusieve klanten voor een fikse meerprijs hun wildste fantasieën in vervulling kunnen laten gaan. Onze redactie infiltreerde in deze sinistere Belgische beau monde van extravagante pleziertjes en kreeg de eer achter de roze gordijntjes een rollenspel bij te wonen:
De vaccinatieroute is met kaarsen verlicht en de wachtkamer geurt naar rauwe seks en aftands latex. Wanneer we binnenkomen in de vaccinatieruimte, treffen we in het halfdonker bankdirecteur E. in ontbloot bovenlijf, geblinddoekt en vastgebonden aan het bed. Rachmaninovs prelude speelt zacht op de achtergrond. Babiche cirkelt rond het bed in een weinig verhullend verpleegsterpakje en legt het ijskoude vaccin in E.’s nek. Hij schrikt op. Zij duwt haar vinger vermanend op zijn lippen en fluistert zwoel in zijn oor. “Nou stoute burger. Jij denkt boven de samenleving en de wet te staan is het niet? Je nam het niet zo nauw met de regels he?”. “Nee, Meesteres. Ik werd wansmakelijk rijk op de kap van de pandemie. Ik ging op de lappen, bestelde hoeren via het internet en ging naar gortige seksfeestjes op geheime locaties.” mompelt E.. Hierop grist Babiche E.’s riem uit zijn broek en bindt er met een kordate ruk zijn arm mee af. Hij kreunt. “Ja Meesteres, harder, ik wil het RNA in mijn aderen voelen pompen! Komaan, steek het in me, ik heb het verdiend!” Babiche neemt de injectienaald en morst ostentatief enkele druppeltjes van het vaccin op E.’s borst, die ze met lange trage halen van zijn schokkende lijf aflikt. Terwijl ze E.’s hand op haar borst legt, beweegt ze de naald traag richting zijn bovenarm en bijt in zijn onderlip. E. kreunt. “Mmm… Ja, spuit me maar goed vol.” fluistert hij hijgend van genot. Zij schraapt in een dansende beweging met de holle naald even over zijn opperhuid en prikt de rijkelijk gevulde spuit zachtjes in zijn vlees. Ze grijpt hem stevig bij zijn kruis, kijkt hem strak in de ogen en vraagt met diepe stem: “Is lekker?”. “Niet stoppen.” geeft E. in extase te kennen. “Pomp het allemaal diep in mij.” Babiche trekt de naald er traag maar zorgvuldig uit, neemt het druppeltje bloed op haar vinger en steekt deze in E.’s mond, waarop zijn ogen achteruitrollen en de man het bewustzijn verliest in een stuiptrekkend orgasme. We verlaten de kamer. E. ligt er vredig bij, voldaan grijzend, haast vergleden in een andere dimensie ver boven ons.
“Dit is reeds zijn vijftiende shot”, weet Babiche te vertellen. “Onze klanten lijken er niet genoeg van te krijgen. Voor hen is de vaccinatie niets meer dan een machtsspelletje, en dat willen ze ook zo beleven. Worden op die manier geen vaccins verspild die beter naar risicogroepen zouden kunnen gaan? Misschien. Maar ik heb ook een zaak recht te houden. Wij vullen gewoon een niche in de markt. Een simpele kwestie van vraag en aanbod. De pandemie heeft op dat vlak weinig veranderd. De versoepelingen zijn voor ons alvast hoopvol. We bekijken zelfs de mogelijkheden om groepsvaccinaties in een bubbel van tien mogelijk te maken. De telefoon staat roodgloeiend.”
